เรื่องควรระวังในการวางแผนทางการเงิน
เข้าสู่ปีใหม่กันแล้วนะครับ ในปีนี้ท่านผู้ลงทุนคงต้องเตรียมการวางแผนทางการเงินกันอย่างเต็มที่เพื่อรับมือกับสภาพเศรษฐกิจที่กำลังซบเซาอยู่ในปัจจุบัน ยิ่งท่านใดที่ยังไม่เคยมีการวางแผนทางการเงินมาก่อนอาจต้องทำการบ้านให้มากขึ้นเพื่อเตรียมการรองรับผลกระทบทางเศรษฐกิจที่อาจจะส่งผลต่อความมั่นคงทางการเงินของทุกท่าน
การวางแผนทางการเงินนั้นมีอยู่หลายประเภท เช่น การวางแผนการบริโภคในอนาคต การวางแผนการลงทุน การวางแผนภาษี และการวางแผนเพื่อการเกษียณอายุ เป็นต้น โดยในการวางแผนแต่ละประเภททุกท่านควรมองถึงความเหมาะสมกับตนเองและสภาพการณ์ในขณะนั้นเป็นหลัก ไม่เช่นนั้นแทนที่การวางแผนจะส่งผลดีกลับกลายเป็นผลร้ายต่อผู้ลงทุนเสียเอง
เรามาลองดูตัวอย่างกันดีกว่าครับ
หวังผลประโยชน์ทางภาษีมากเกินไป
ในช่วงนี้คงได้เวลาที่ต้องเริ่มยื่นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดากันแล้ว ผู้ลงทุนอาจวางแผนภาษีโดยใช้สิทธิหักลดหย่อนทางภาษีที่ทางกรมสรรพากรกำหนดไว้ เช่น เบี้ยประกันภัย ดอกเบี้ยกู้ยืม หรือการลงทุนใน LTF และ RMF เป็นต้น บางท่านอาจเกิดความกังวลกับภาระภาษีจนทำให้มีการใช้สิทธิประโยชน์ทางภาษีหรือมีการนำเงินไปใช้ในวัตถุประสงค์ต่างๆ
เพื่อให้ได้รับการลดหย่อนภาษีมากเกินความเหมาะสมของตนเองซึ่งอาจทำให้เกิดผลดังนี้
ขาดสภาพคล่อง ถึงแม้ว่าการใช้สิทธิประโยชน์บางอย่างเราจะได้รับเงินทุนและผลตอบแทนกลับมาในอนาคตเช่น การลงทุนใน LTF และ RMF แต่หากเรานำเงินที่มีทั้งหมดไปลงทุนโดยไม่ได้มีการเตรียมเงินสำรองเผื่อฉุกเฉินเอาไว้ หากผู้ลงทุนมีเหตุจำเป็นที่จะต้องใช้จ่ายเงินในอนาคตอันใกล้ ผลก็คือผู้ลงทุนอาจเกิดปัญหาการขาดสภาพคล่องทางการเงิน
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และยิ่งกว่านั้นถ้าจำเป็นถึงขนาดต้องไถ่ถอนหน่วยลงทุน LTF และ RMF ก่อนตามเงื่อนไขที่สรรพากรกำหนด ผู้ลงทุนก็ต้องเสียภาษีย้อนหลังอีกด้วย
ความเสี่ยงของพอร์ตการลงทุนไม่เหมาะสม หากการลงทุนในกองทุน LTF และ RMF เรามองเฉพาะสิทธิประโยชน์ทางภาษีเป็นหลัก บางครั้งอาจทำให้ความเสี่ยงในการลงทุนไม่เหมาะสมกับตนเองเช่น
หากผู้ลงทุนมีการลงทุนใน LTF (ซึ่งไม่มีการป้องกันความเสี่ยงโดยใช้ตราสารอนุพันธ์) มากจนเกินไป อาจทำให้ความเสี่ยงโดยรวมของพอร์ตการลงทุนสูงเกินกว่าผู้ลงทุนจะสามารถรับได้
ผลตอบแทนที่ต้องการไม่สอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจ
คนส่วนใหญ่ล้วนมีเป้าหมายทางการเงินในอนาคต เช่น การวางแผนเพื่อการศึกษา การวางแผนเพื่อท่องเที่ยว หรือการวางแผนเพื่อการซื้อที่อยู่อาศัย เป็นต้น เพื่อให้สำเร็จตามเป้าหมายดังกล่าว สิ่งที่ผู้ลงทุนต้องพิจารณาเป็นอันดับต้นๆ คือ จะต้องออมเงินหรือจัดสรรเงินเป็นจำนวนมากน้อยขนาดไหน ต้องได้รับอัตราผลตอบแทนเท่าใด
และต้องใช้ระยะเวลานานเพียงใดจึงจะทำให้บรรลุเป้าหมายที่วางไว้
หากผู้ลงทุนมีจำนวนเงินออมลดน้อยลงหรือต้องการทำให้เป้าหมายสำเร็จเร็วยิ่งขึ้น สิ่งที่ผู้ลงทุนต้องพิจารณาคือการหาแหล่งลงทุนที่ทำให้ได้รับผลตอบแทนที่สูงขึ้น และเมื่อผู้ลงทุนมองเฉพาะเป้าหมายที่ตั้งไว้เป็นสำคัญแล้ว อาจทำให้มองข้ามความเสี่ยงจากการลงทุน ยกตัวอย่างเช่น หากเรามีการวางแผนออมเงินเพื่อซื้อรถยนต์ราคา 600,000 บาท ในอีก 5 ปีข้างหน้า
โดยออมเงินเดือนละ 9,000 บาท เราจะต้องลงทุนในสินทรัพย์ที่มีผลตอบแทนประมาณ 4.22% ต่อปี แต่หากเรามีความจำเป็นต้องลดเงินออมลงเหลือ 7,000 บาทต่อเดือน ผลคือผู้ลงทุนต้องแสวงหาสินทรัพย์ที่ทำให้ได้รับผลตอบแทนเพิ่มขึ้นเป็น 13.79% ต่อปี ซึ่งในสภาพเศรษฐกิจที่เผชิญอยู่อาจไม่สามารถหาผลตอบแทนได้เท่ากับที่เราต้องการ
หรือสินทรัพย์ลงทุนอาจมีความเสี่ยงที่สูงเกินกว่าที่ผู้ลงทุนจะรับได้ ผู้ที่สนใจลองศึกษาได้
